แนวคิดในการสร้างสรรค์ก่อนที่จะศึกษาข้อมูลจากแหล่งต่างๆมีแนวคิดว่าสังขารคือร่างการที่รอวันเสื่อมสลายต้องการสื่อให้เห็นว่าสังขารมีการเปลี่ยนแปลงไปตลอดซึ่งจะมองเห็นได้จากทางร่างกายเมื่อได้ศึกษาข้อมูลจากเอกสารและอิทธิพลทางศิลปกรรมแล้วจึงพบว่าเรื่องสังขารไม่ใช่แค่ร่างกายมีทั้งเรื่องของสังขารที่เป็นนามธรรมเช่น จิตใจ ความคิด ความจำเป็นสังขารเช่นกัน ผู้สร้างสรรค์ได้หยิบยกมาใช้ในการสร้างสรรค์ผลงานศิลปะในรูปแบบกึ่งนามธรรม
รูปแบบกึ่งนามธรรมการแทนค่าสาระของสิ่งที่ปรากฏในผลงาน มีพื้นผิวที่ใช้จากชิ้นส่วนของปลาเช่น ครีบปลา เก็ดปลา ก้างปลา หางปลาเพื่อให้รับรู้เรื่องของสังขารได้ พื้นผิวของปลานำมาจัดเรียงพื้นผิวให้มีความเคลื่อนไหวสัมพันธ์กัน ให้มีการก่อตัวสลายตัวของพื้นผิวและน้ำหนักจิตนาการได้ถึงรูปร่างรูปทรงต่างๆ
การสร้างสรรค์ผลงานใช้โครงสร้างตามธรรมชาติโดยการสังเกตเห็นน้ำกับน้ำมันที่ไม่เข้ากัน เมื่อคนน้ำกับน้ำมันจะมีการรวมตัวเมื่อหยุดคนแล้วน้ำมันจะแตกกระจายทำให้เกิดรูปทรงต่างๆ ซึ่งตอบสนองต่อแนวความคิดเนื้อหาเรื่องของสังขารในส่วนที่เป็นนามธรรม
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น